Ik bedenk me zojuist dat ik helemaal vergeten ben jullie een update te geven van het weekend! Het was een weekend met veel tegenstellingen, wat ik absoluut nog even met jullie moet delen. Zaterdag was het heerlijk weer en Jennita en ik besloten dat we wel aan wat ontspanning toe waren. Het plan was om naar een zwembad te gaan. Van Inge (de coordinator) hadden we gehoord dat er op ongeveer 20 minuten rijden een heel mooi resort was. Dus wij (totaal zonder verwachtingen) op de boda over hobbelige wegen en door arme wijken naar het zwembad. Eenmaal aangekomen moesten we door een soort controle heen, betalen bij de ingang en toen…. woooow… het overtrof echt al onze verwachtingen. Palmbomen, een gigantisch zwembad en heerlijke koude drankjes die tot aan je ligbed geserveerd werden. Wat een luxe na al die armoede die we hadden gezien de afgelopen weken. Ook wel heel tegenstrijdig. Al de mensen die ik tot nu toe ontmoet heb, halen hun water bij putten en meestal is het niet bepaald schoon water en wij lagen daar aan een gigantisch zwembad met helder blauw water. Maar ondanks deze bedenkingen hebben we genoten van onze relax dag!
En die dag hadden we wel nodig, want de volgende dag stond er een hike van 14 km op de planning (met een weersvoorspelling van 30 graden). De volgende ochtend werden we om half negen ’s ochtends opgehaald en naar een afgelegen hotel gebracht. Het hotel ligt aan het Victoria Meer en met een bootje werden we naar de overkant vervoerd. Het laatste stukje voordat we weer aan land gingen was door een heel mooi Papyruskanaal met allemaal vogeltjes en vlinders, alsof je even in een totaal andere wereld terecht kwam! Het bootje bracht ons naar het nog echte primitieve plattelandsleven van Oeganda. Er vindt slechts één keer in de twee maanden een wandeling plaats en voor de mensen die er wonen is het dan ook elke keer weer een feest. Ik vraag me af voor wie het nou leuker was, voor ons of voor hen. Ik heb nog nooit zo vaak ‘hai Mzungu’ (blanke) en ‘bay muzungu’ gehoord. De kindjes liepen achter ons aan en wilde ons aanraken. Op het begin heel schattig, maar na 14 km door de brandende zon lopen was ik er ook wel een beetje klaar mee. Gelukkig kwam daar het einde weer in zicht en bracht het bootje ons weer terug naar het hotel, waar een heerlijke koude smoothie op ons stond te wachten (lekkerrrr!).

Het weekend is weer voorbij gevlogen. Ik kijk nu alweer uit naar het volgende weekend… de safari!

Tot snel!