Hujambo vrienden en familie,

Eindelijk gaat het dan gebeuren. Ik ga voor 6 weken naar Oeganda voor Vrijwilligerswerk! Het project is gekozen en het ticket is geboekt, oftewel... er is geen weg meer terug. Niet dat ik dat zou willen, want ik heb er ontzettend veel zin in. 1 september zal ik vertrekken. Het kiezen van het project was een van de moeilijkste dingen. Er is ontzettend veel keuze, hoe moest ik ooit kiezen?

Uiteindelijk ben ik via de organisatie Doingoood terecht gekomen bij het Jaguza Child Care Initiative. Doingoood is overigens een organisatie die zich richt op projecten in Tanzania, Kenia en Oeganda. Het is een kleinschalige organisatie en de benadering is zowel naar de vrijwilligers als naar de projecten heel persoonlijk. Het project waar ik aan mee ga werken lijkt me ontzettend interessant. Het bestaat sinds 2008 en is volledig afhankelijk van donaties. Het project richt zich op arme gezinnen in en rond Kampala (de hoofdstad van Oeganda). Aids is een veelvoorkomend probleem in dit deel van Afrika. Veel kinderen zijn hun ouders verloren en worden nu meestal verzorgd door hun grootouders. De grootouders hebben vaak veel kinderen om voor te zorgen en hebben niet genoeg inkomen. Met als gevolg dat de kinderen bijvoorbeeld niet of nauwelijks naar school gaan. Het project richt zich op deze gezinnen maar ook op gezinnen waarvan de ouders nog wel leven. Het doel is om de gezinnen op alle niveaus te helpen. Zo zorgen ze er bijvoorbeeldvoor dat de kinderen naar school kunnen, maar wordt er ook gewerkt aan inkomen generende activiteiten.

Het project is dus gericht op het gezin en de omgeving en sluit daarmee perfect aan op mijn studie! Ik hoop dus zeker ook vanuit dit oogpunt en mijn kennis hierover een bijdrage te kunnen leveren aan het project.

Uiteraard zal het werken en leven in een andere cultuur ook heel wat uitdagingen met zich meebrengen. Is hier in Nederland mijn agenda mijn bijbel en wijken wij nooit van elkaars zijde af, ben ik bang dat de meeste mensen in Oeganda niet eens weten wat een agenda is. Heb je om twee uur afgesproken? Dan is het niet vreemd als iemand anderhalf uur later komt opdagen en dat heel normaal vind. Hmm ik ben benieuwd hoe dit zal gaan

Hoewel veel mensen al hun twijfels over de veiligheid/ gezondheid hebben uitgesproken naar mij, is dit absoluut niet nodig. Ik ben voor de komende dertig jaar gevaccineert en zal me netjes aan de regels houden (dit zijn jullie wellicht niet gewend van mij). Dit betekent dus voor het donker thuis zijn (dit is al om half zeven in Oeganda!) en uitgaan wordt afgeraden (dit wordt misschien nog een moeilijke). Maar ik zal ervoor zorgen dat ik weer heelhuids thuis kom!

Via deze site lijkt het me leuk om jullie van alles wat ik ga meemaken in Oeganda op de hoogte te houden. Je kunt je ook aanmelden voor de mailingslijst, dan krijg je bij elk nieuw verhaal een mededeling via de mail.

Kwa heri!

Marloes